8 MART DÜNYA KADINLAR GÜNÜ

Sosyal medya o kadar çok genişledi ve yaygınlaştı ki gün geçmiyor yeni yeni şeyler öğreniyoruz. Sosyal medyada arkadaşımın kadınlar günü ile ilgili paylaştığı yazıyı çok beğendim. Kendi yazımda da kullanmadan geçemeyeceğim.

”Anlayamıyoruz, telefonun üstündeki danteli düzeltmek için maçın en heyecanlı yerinde televizyonun önünden geçtiği için, küçükken yaramazlık yapıp kaçarken on iki metreden popomuzun tam ortasına o terliği nasıl isabet ettirebildiği için, yolculuk esnasında küçücük çantasına elmayı, armudu, portakalı, domatesi, peyniri, böreği, suyu, kolayı ve çeşitli işe yarayacak malzemeyi nasıl sığdırabildiği için(biraz daha uğraşsa tavşan bile çıkartabilir kanımca), anlayamıyoruz çünkü erkeğiz. DNA’larımız yapılandırılırken sarmalın “kadınları anlama” kısmına ACG-AAT-CGA yerine EŞE-KSİ-NİZ diye kodlanmış olmalıyız bence . Kırıyoruz, parçalıyoruz, üzüyoruz, acı çektiriyoruz ama siz olmadan da yapamıyoruz. Sizleri seviyoruz, sevmiyor olsaydık yüzyıllardan beri sizin için dünya savaşlarını çıkartmazdık. Hanımlar gününüz kutlu olsun ”

Evet kadınların önemini anlatan bir yazı kanımca. Herkesin hayatında bir kadın vardır. Eşi sevgilisi arkadaşı bile olmasa annesi vardır. Vazgeçilmezidir o. Düşünüldüğünde en çok eleştirdiğimiz ancak hiç kimseye değişemeyeceğimiz varlıklardır onlar. Kadınları sadece bir gün değil her gün anlamak gerektiği düşüncesindeyim. Onlarsız bir dünyanın var olamayacağı gerçeğini de atlamamak gerekir. Bugün 8 Mart Dünya Kadınlar günü. Tüm dünyada kutlanan bir gün. Tüm dünya derken tabii gelişmiş toplumlardan bahsediyorum. Ne yazık ki hala kadınlara 2. sınıf hatta 3. sınıf muamelenin yapıldığı toplumlar hala var. Hala kadına şiddet sokaklarda, çocukların gözleri önünde,parklarda, caddelerde, kafelerde yapılmakta. İşin en garip yanı da bir ülkenin gelişmişlik oranı kadına şiddetin azalmasıyla doğru orantılı olduğunu düşünürsek ve son 12 yıldır ülkemizde kadın şiddetlerinin, kadın cinayetlerinin arttığını gözlemlersek bizim ülkemiz gelişiyor mu? yoksa yozlaşıyor mu? Sorunun cevabı çok basit. Ama maalesef çok acı.